ΣΤ" ΑΣΤΕΙΑ ΠΑΙΖΑΜΕ

Δε χασαμε μονο τον τιποτενιο μισθο μας
Μεσα στη μεθη του παιχνιδιου σας δωσαμε και τις γυναικες μας
Τα πιο ακριβα ενθυμια που μεσα στην κασα κρυβαμε
Στο τελος το ιδιο το σπιτι μας με ολα τα υπαρχοντα.
Νυχτες ατελειωτες παιζαμε , μακρυα απο το φως της ημερας-
Μηπως περασαν χρονια? σαπισαν τα φυλλα του ημεροδειχτη
Δε βγαλαμε ποτε καλο χαρτι, χαναμε χαναμε ολοενα
Πως θα φυγουμε τωρα? που θα παμε? ποιος θα μας δεχτει?
Δωστε μας πισω τα χρονια μαςδωστε μας πισω τα χαρτια μας
Κλεφτες !
Στα ψεματα παιζαμε!

Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ 1941 - 1971