Ακουγα αυτον τον "αριστερο" πρωθυπουργο να μιλα χθες στη τηλεοραση για προσφυγικες ροες, επανεγκτασταση στην Τουρκια , επαναπροωθηση και μου ηρθε ναυτια.Ποσο χαμενος ειναι ο ανθρωπος μεσα στα συμβουλια και στις πολυτελεις αιθουσες της εξουσιας ....Κι ομως ειναι πατερας εχει οικογενεια.

Αυτα τα βραδυα που η θερμοκρασια εχει πεσει σκεφτομαι με ανακουφιση πως αποψε οι γειτονες μου θα κοιμηθουν κατω απο μια στεγη. Πως τα παιδακια δεν θα ειναι πια στις λασπες της Ειδομενης η την παγωνια στην πλατεια Βικτωριας χωρις τουαλετα και μπανιο. Αραγε αυτοι που συσκεπτονται στην Ευρωπη ειναι ανθρωποι η κομπιουτερ; Κρυωνουν, πεινανε, βρομανε οταν δεν κανουν μπανιο; Εχουν ψυχη στα στηθη τους η μονο φουσκωμενα πορτοφολια;

Μου εχει καρφωθει στο μυαλο μια εικονα απο χθες.Την κορη μου να χορευει σε κυκλο με τα παιδια του Γαλαξια στον σκοπο καποιου τραγουδιου Μπολιγουντ.Την χαρα που ενιωσα μεσα απο τα παιδια και την ιδια στιγμη ενα δαγκωμα στην καρδια εναν φοβο και το ομολογω μια ανακουφιση που συνοδευονταν απο ντροπη. Οχι το δικο μου παιδι δεν ηταν  τελειως μεσα στον κυκλο. Ειναιι τυχερο.

Δεν ειναι προσφυγοπουλο.Η δικια μας γενια δεν γνωρισε πολεμο και προσφυγια οπως οι παλιοτερες.Το δικο μου παιδι δεν εχει δει αυτα που τα αλλα παιδια στον κυκλο ειδαν, αυτα που εζησαν οι οικογενειες τους. Δεν στεκεται στην ακρη μελαγχολικο σαν καποια απο τα παιδιακια κοιτωντας τους αλλους με ενα βλεμμα μεγαλου ανθρωπου. Δεν λαχταρα το παιχνιδι το γελιο. Η δικια μου οικογενεια σημερα δεν μετρα νεκρους και χαμενους συγγενεις σκορπισμενους στις τεσσερες γωνιες του κοσμου. Εχουμε το σπιτι μας φτωχικο και μικρο αλλα αγαπημενο.Το σπιτι που χτισαμε με τα χερια μας με τον πατερα μου που μεγαλωνουν τα παιδια μου. Οπως πριν απο λιγο  ειχαν κι αυτοι. Εβλεπα τον κυκλο των παιδιων απο την Συρια κυριως αλλα και το Ιρακ και ενα απο το Πακισταν. Παιδια που μιλουσαν Αγγλικα γιατι πηγαν φροντιστηριο στην χωρα τους. Μαναδες να μιλουν με ενα συννεφο στα ματια. Πατεραδες ορθιους σε μικρες ομαδες ανησυχους και προβληματισμενους η μοναχικους σε καποια γωνια. Οικογενειες αξιοπρεπεις, ευγενεις, με την αγωνια στο βλεμμα με τον θανατο την απωλεια και την καταστροφη στις (προσφατες ) αναμνησεις .

Νιωθω ομορφα που βλεπω τους ανθρωπους στον τοπο που ζω να ειναι εκει για να βοηθησουν. Με κιβωτια απο ειδη πρωτης αναγκης. Με αγαπη φροντιδα και παρουσια.Ο καθενας το λιγο που μπορει. Η Ερμιονιδα ειναι στον καταλογο των πολεων της Ελλαδας.Της χωρας που γεννησε την λεξη φιλοξενεια που ειχε και θεο προς τιμη της. Την χωρα που γεννησε την τραγωδια Ικετιδες του Αισχυλου  .Οχι την τραγωδια επαναπροωθηση του Τσιπρα. Σκεφτομαι με φοβο την στιγμη που αν το αποφασισουν οι μεγαλοι να τους επαναπροωθησουν θα ερθουν εδω τα ΜΑΤ και θα τους στιβαξουν σε λεωφορεια και μετα αεροπλανο η καραβι πισω απο εκει που ηρθαν.Στα στρατοπεδα της "ασφαλους" δολοφονικης ,αντιδημοκρατικης Τουρκιας η στις βομβες και τα χαλασματα της Συριας.

Οι λεξεις ειναι σφαιρες. Σκοτωνουν. Ειναι εκφρασεις σαν το "προσφυγικες ροες" που θυμιζουν τους φουρνους στο Νταχαου. Οι ανθρωποι δεν ειναι λεξεις.Ειναι προσωπα . Ονοματα. Ιστορια. Χαμογελο. Καθε ενας ειναι μοναδικος και ανεπαναληπτος. Εσυ, εγω, αυτος, αυτοι, εμεις. Καθε μικρο αστερακι στον ξενοδοχειο Γαλαξιας ειναι ενας φωτεινος ζεστος ηλιος.

Αποψε δεν μπορεσα να κοιμηθω. Αφιερωνω αυτες τις σκεψεις στους

Σουχαντ, Μαχμουτ, Μωχαμετ , Μωχαμετ, Μωχαμετ, Ραντια, Μπετου, Αμπντουλχακιμ και ολα τα αλλα παιδια που δεν συγκρατησα τα ονοματα τους αλλα το χαμογελο και η θλιψη τους χαραχτηκαν για παντα στο μυαλο μου.

πηγη##Οιολογικη Εναλλακτικη Πρωτοβουλια Ερμιονιδας

ΑΝΑΠΟΔΑ

Πριν απο λιγα μολις χρονια ηταν  επιστημονικη φαντασια να δουμε ξενους στρατιωτες στους δρομους της Ελλαδας να σκοτωνουν ανθρωπους.Ξενους ανθρωπους φυσικα στην αρχη. Γιατι στην αρχη οι σκοτωμενοι παντα χωριζονται σε δικους μας και "ξενους "ανθρωπους . Τα σκοτωμενα παιδια χωριζονται σε Δικα μας και Ξενα παιδια. Μετα η εννοια του "αλλου" του "ξενου" να  διευρυνεται σταδιακα μεχρι που αγκαλιαζει ΟΛΟΥΣ τους ανθρωπους.

Τωρα η φαντασια γινεται πραγματικοτητα. Ερχεται το ΝΑΤΟ των μισθοφορων (ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ιδιο συνδικατο)με προσχημα το προσφυγικο.Και τι θα κανει ο ξενος στρατος μπροστα σε μια βαρκα με αοπλα γυναικοπεδα για να την σταματησει; Το μονο που μπορει να κανει ο στρατος. Γιατι ο στρατος εχει οπλα για να τα χρησιμοποιει. Σε επεμβασεις σε αλλες χωρες (μονος η με συμμαχιες), σε δικτατοριες ανοικτες η καλυμενες μεσα στη χωρα (οπως καλα γνωριζουμε οι Ελληνες) και καποτε για την αμυνα της χωρας απο επιθεσεις  αλλων συμμαχικων η μη στρατων (παντα φυσικα μεσα απο συμμαχιες με αλλους φιλιους στρατους).

Οι προσφυγες ειναι φυγαδες αλλων στρατων και πολεμων στις πατριδες τους και ερχομενοι για να βρουν καταφυγιο  και πιθανη σωτηρια εδω που δεν γινεται πολεμος συναντουν αλλους στρατους (η μηπως τους ιδιους;) να τους εμποδιζουν. Να τους λενε γυριστε πισω να πεθανετε.

Και αν δεν ειναι στρατοι ειναι στρατοπεδα συγκεντρωσης (φυλασομενα απο το στρατο)η αγριεμενος οχλος που φοβαται.Τι φοβαται; Την μυρωδια του πολεμου που πλησιαζει. Το χαος τον θανατο το αδιεξοδο. Πιστευουν πως αν οι προσφυγες μεινουν μακρυα θα μεινει και ο πολεμος μακρυα. Ομως ο πολεμος ειναι ηδη εδω με την οικονομικη του μορφη. Την πολιτικη του μορφη.Και το ΝΑΤΟ ερχεται στην Ελλαδα γιατι ο πολεμος ειναι εδω.Εχει αρχισει και αυτοι παιρνουν τα μετρα τους.

Το ΝΑΤΟ ειναι στρατος κατοχης. Οπου παει γινεται κατοχη της χωρας.

Μου ελεγε ο φιλος και συντροφος μου Βασιλης Λαδας πριν φυγει. Σας λυπαμαι γι αυτα που θα ζησετε. Ποσο δικιο ειχε!

πηγη##Οικολογικη Εναλλακτικη Πρωτοβουλια Ερμιονιδας

ΑΝΑΠΟΔΑ