Ψυχικη υγεια χωρις προκαταληψεις

Αγαπητοί φίλοι , γειά σας

      Θα ήθελα σήμερα να γράψω κάτι πιο προσωπικό. Θα ήθελα να αγγίξω την πιο ευαίσθητη πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης που είναι η ψυχική υγεία. Θα μου πείτε, πώς γίνεται να αντιμετωπίσει κανείς σε τόσο μικρό χώρο ένα τόσο μεγάλο ζήτημα, που εκτός των άλλων είναι και πολυποίκιλο. Ακολουθήστε με και θα δείτε. Σας καλώ πρώτα απ’ όλα να αποβάλετε οποιαδήποτε προκατάληψη, όπως θα βγάζατε το παλτό σας, μέσα στην ζέστη του καλοκαιριού. Έτσι απλά.

Ελάτε να ξεκινήσουμε από τις κατηγορίες των ψυχικών εκτροπών. Μια πολύ μεγάλη διαίρεση, είναι μεταξύ των νευρώσεων και των ψυχώσεων. Όταν μιλάμε για μία νεύρωση, εννοούμε μια ποσοτική εκτροπή. Π.χ. μια εμμονή με ένα κρύο ρεύμα που μας ενοχλεί και μας απειλεί, όταν την ίδια στιγμή για τους άλλους είναι μη ανιχνεύσιμο, είναι μια νεύρωση που δεν είναι καν αντικείμενο ψυχιάτρου. Στην πιο σοβαρή περίπτωση είναι αντικείμενο αντιμετώπισης από συμπεριφοριστές. Οι ψυχίατροι δεν ασχολούνται πια με κάτι τέτοια πράγματα. Αν όμως νιώθετε έντομα να έρπουνε κάτω από το δέρμα σας, ή αν παραλύετε από τον φόβο στο άκουσμα μιας ‘’ανύπαρκτης’’ εσωτερικής φωνής που απειλεί να σας σκοτώσει, τότε έχουμε μια σοβαρή ποιοτική  αλλαγή στην πρόσληψη της πραγματικότητας. Τότε είμαστε ψυχωτικοί. Το να είστε υποχόνδριοι, σημαίνει ότι είστε νευρωτικοί, και πιθανώς αντιπαθείς στους ‘’κανονικούς’, αν όμως ο Φρέντυ Κρούγκερ στον Δρόμο με τις λεύκες είναι  η αγαπημένη σας ταινία και συγχρόνως πανικοβάλλεστε με ανύπαρκτους κινδύνους, τότε χρειάζεστε βοήθεια πιο σοβαρή.

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Ένα πρωί, συναντάτε στο ασανσέρ της πολυκατοικίας σας μία κάπως περίεργη γειτόνισσα που ως τώρα θεωρούσατε πως είναι λίγο αντικοινωνική και ιδιόρρυθμη. Μετά από δύο τρία λεπτά συνομιλίας, σας εξηγεί πώς την προηγούμενη νύκτα μπήκε μια μάγισσα και έκλεψε το λάδι απ΄ το καντήλι της, πώς ύστερα κατέστρεψε το καλώδιο του πλυντηρίου της και ότι ένας εξωγήινος  μάλλον περνά βιτσιόζικα τα βράδια του στο κλιμακοστάσιο. Εδώ φίλοι μας, υπάρχει πρόβλημα. Βέβαια, εσείς που τώρα με διαβάζετε ξέρετε πως δεν ανήκετε σ΄ αυτή την κατηγορία, και ίσως υπομειδιάτε, αλλά σίγουρα έχετε συναντήσει αυτό τον τύπο. Μην τον αντιμετωπίσετε με χλευασμό. Ο άνθρωπος πάσχει και το κυριότερο, υποφέρει. Πονάει, με φυσικό πόνο, όπως εσείς όταν χτυπάτε το πόδι σας σε μια πέτρα. Δεν είστε υποχρεωμένοι να του προσφέρετε βοήθεια, δεν είστε άλλωστε οι κατάλληλοι. Αυτές οι περιπτώσεις χρειάζονται χειρισμό από εξειδικευμένους φροντιστές. Εγώ θα ήθελα μόνο να σας ευαισθητοποιήσω. Και μην τρομάξετε. Δείξτε σεβασμό. Και ψυχραιμία. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι επικίνδυνοι. Εκτός ίσως από τον εαυτό τους. Και μην ξεχνάτε ότι πονάνε. Ο Καζαντζάκης έγραψε ότι κάθε χωριό έχει τον τρελό του, κι αν δεν έχει έναν θα τον φτιάξει. Ας μην γινόμαστε οι ρατσιστές του χωριού.

Σκεφτείτε μόνο πόσοι διαταραγμένοι σας έχουνε κυβερνήσει κατά καιρούς και έχουνε αποφασίσει για την δική σας ζωή. Αυτούς πρέπει να απομονώσετε κατά την γνώμη μου και να γνωρίζετε ότι η συχνότητα σοβαρής ψυχικής διαταραχής είναι μεγάλη και ειδικότερα της σχιζοφρένειας, είναι στον γενικό πληθυσμό 2%. Ωστόσο, τείνουμε όλοι να είμαστε σκληροί με τους ψυχικά πάσχοντες γιατί είναι ένα είδος εξιλαστήριο για δικά μας άλυτα ζητήματα. Οπότε μια βολτούλα στον ψυχίατρο, που θα είχε την έννοια ενός τσεκ-άπ, θα ήταν απαραίτητη για τους περισσότερους από εμάς. Και ήταν εδώ ακριβώς που ήθελα να καταλήξω, για να επιστήσω την προσοχή σας στην αξία της ψυχιατρικής πρόληψης. Είμαστε όλοι ευεπίφοροι σε σοβαρές ή λιγότερο σοβαρές ψυχικές μεταβολές, και την επόμενη φορά θα σας μιλήσω για την κατάθλιψη.

                     Η φίλη σας, DNA – κυνική μαγείρισσα.