Κεφαλαιο 3. Επιβιωση

3. Επιβιωση

"Πρέπει να σπουδάζουμε την τέχνη του πολέμου

και πρέπει να προπαρασκευαζόμαστε για αυτόν,

 όχι για να υποδουλώσουμε αλλά για να μην υποδουλωθούμε" .

 (Αριστοτέλης)

Λέγοντας επιβίωση έρχεται στο μυαλό μας η εικόνα ίσως του Ρωβισόν Κρούσω, που μετά απο ένα ναυάγιο ξέμεινε σε ένα ερημονήσι και κατάφερε να επιβιώσει και μάλιστα αρκετά καλά! Η έννοια της επιβίωσης σήμερα, έχει αλλάξει, καθώς οι απειλές είναι περισσότερες και πολυπλοκότερες για τον σύγχρονο άνθρωπο. και είναι και ο τρόπος ζωής του που τους περισσότερους, τους καθιστά ανίκανους να επιβιώσουν, μπροστά σε απειλές που όσοι τις βλέπουν να έρχονται, γνωρίζουν ότι δε θα είναι καθόλου εύκολη η αντιμετώπιση τους.

Θέλω να πω δηλαδή, δυστυχώς, ότι οι συνάνθρωποι μας, δεν κάνουν όλοι για επιβίωση. Και αυτό το εννοώ κυριολεκτικά, ίσως όχι μόνο επειδή δεν αξίζουν να επιβιώσουν, αλλά διότι δεν τολμούν ούτε καν να προσπαθήσουν! Ο εχθρός τους περισσότερους τους έχει ήδη νικήσει, σε όλα τα μέτωπα, όχι με μάχη σώμα με σώμα, αλλά με τον τρόπο ζωής που τους έφτιαξε και τα διανοητικά, συναισθηματικά και σωματικά ναρκωτικά που τον ποτίζει, πολλά χρόνια τώρα...Και το ηθικό και η ψυχολογική κατάσταση που έχουν περιέλθει οι περισσότεροι, δε θα τους επιτρέψει, όταν θα χρειαστεί, να βρουν όλες εκείνες τις ψυχικές κυρίως δυνάμεις να μπορέσουν να αλλάξουν τον εαυτό τους, ώστε να ανταπεξέλθουν!

Για τους λίγους, μερικές χιλιάδες σε ένα πληθυσμό 11,000,000 όπως είναι στην Ελλάδα, ο αγώνας γι επιβίωση έχει ήδη αρχίσει!

Μιλάω για μια ολική τελική επιβίωση μερικών συνανθρώπων μας που θα σωθούν ή τουλάχιστον θα προσπαθήσουν με όλη τη σωματική και πνευματική τους δύναμη, μέσα σε συνθήκες που για τους υπολοίπους θα είναι όλα τελειωμένα. Αλλά και απ τους υπολοίπους, κάποιοι ακολουθώντας ορισμένες βασικές οδηγίες, μπορεί να την γλυτώσουν.

Λέγοντας καταστάσεις επιβίωσης, σήμερα, δεν εννοούμε μόνο κάποιες υπερμεγέθη φυσικές καταστροφές μόνο, αλλά και ένα παγκόσμιο οικονομικό κραχ, έναν εμφύλιο πόλεμο, μια μεγάλης διάρκειας καταστροφής των υποδομών παροχής ηλεκτρικού ρεύματος. Φανταστείτε τι θα γίνει απο τις πρώτες ώρες μια τέτοιας κατάστασης, στην Αθήνα. Τα σούπερ Μάρκετ, βενζινάδικα, φαρμακεία αν δεν είναι κλειστά ήδη απ τις πρώτες ώρες έχουν αδειάσει. Νοσοκομεία τα περισσότερα δεν είναι σε θέση ούτε τις πρώτες βοήθειες να προσφέρουν γιατί απλά το προσωπικό και γιατροί, την έχουν κάνει. Δεν υπάρχει ηλεκτρικό και άρα νερό, το κρατικό ραδιόφωνο κάπου κάπου εκπέμπει, όχι όμως για να καθοδηγήσει αλλά μάλλον για να μπερδέψει τα πράγματα περισσότερο. Και μετά τις πρώτες ώρες κατάρευσης ορδές εγκληματιών ξεχύνονται στους δρόμους.. για το κοινώς λεγόμενο πλιάτσικο. Είναι οι ώρες που ο όχλος επιτίθεται, κλέβει, αρπάζει, βιάζει, καίει, σκοτώνει!

Απέναντι όλων αυτών των δεινών, βρίσκεσαι εσύ. Ο μέχρι χθες νοικοκύρης, εργαζόμενοςτης ρουτίνας:δουλειά απο το πρωί μέχρι το απόγευμα, επιστροφή δια των μέσων μαζικής συγκοινωνίας στο σπίτι όπου κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας έχει κάνει τα ψώνια της ημέρας, απο το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς. Η εικόνα δλδ, του απόλυτα εξαρτημένου ατόμου που θα είναι και το πραγματικό θύμα της παραπάνω κατάρρευσης και των συνεπειών της.

Η επαναφορά σε μια ομαλότητα, μπορεί να πάρει απο 2 μήνες έως 2 χρόνια! Πόσοι νομίζετε ότι θα επιβιώσουν ακόμα και απο την πιο μικρή χρονικά περίοδο μιας τέτοιας κρίσης;

Όσοι κοιτάξουν, μέσα στον πανικό τους να διπλοκλειδωθούν πίσω απ την πόρτα του σπιτιού τους, αφήνοντας τα όλα στον εχθρό, το πιο πιθανό είναι ότι θα πεθάνουν απο ασιτία ή θα αυτοκτονήσουν. Ναι! Ακόμα κι αν θεωρείτε τις παραπάνω καταστάσεις, απίθανες, ακραίες, απραγματοποίητες, όταν αυτές θα συμβούν, αυτοί που θα επιβιώσουν είναι αυτοί που έχουν ήδη αρχίσει να εξασφαλίζουν την επιβίωση τους.

Πρώτα βέβαια, έρχεται η πνευματική επιβίωση. Καλλιεργούμε την πεποίθηση στον εαυτό μας ότι είναι πολύτιμος, πρώτα για τον ίδιο, μετά για την οικογένεια του και κατόπιν για τους φίλους του. Όλα όσα συμβαίνουν καθημερινά τα περνάμε απο έλεγχο (ένας φίλος λέει "περνάμε τις σκέψεις και τους συλλογισμούς μας απο ανάκριση 3ου βαθμού").

Αρχίζουμε να εκπαιδευόμαστε!

Ας μην ξεχνάμε ότι είναι πολύ καλύτερα ό,τι συμβεί - πριν απ την οποιαδήποτε κατάρρευση - εμείς να το διαβλέψουμε νωρίτερα! Με λίγη εκπαίδευση και πείρα μαθαίνουμε να αποκωδικοποιούμε τα νέα των εφημερίδων, της τηλεόρασης ακόμα και τις κινήσεις των μελών της κυβέρνησης! Μαθαίνουμε να συνδέουμε πράγματα που δεν έχουν τίποτε κοινό μεταξύ τους, και όταν αντιληφθούμε κάτι ασυνήθιστο, τότε και εμείς αρχίζουμε να ενεργούμε διαφορετικά απ ότι μέχρι χθες. Αναβάλλουμε π.χ. κάποιο προγραμματισμένο ταξίδι που θα μας απομακρύνει απο το σπίτι και τους δικούς μας. Τηλεφωνούμε - όσο είναι καιρός - σε συγγενείς, φίλους, έτσι για να δούμε τι κάνουν και εαν ξέρουν κάτι περισσότερο. Εκδρομές των παιδιών αναβάλονται, όπως και πληρωμές που ίσως είχαμε να κάνουμε εκείνη ή τις επόμενες ημέρες.

Ελέγχουμε και θωρακίζουμε τα συναισθήματα μας, κρατάμε την ψυχραιμία μας, ότι κι αν ακούσουμε. Ακόμη και τα χειρότερα νέα που θα μάθουμε απο το ραδιόφωνο ή την TV και τις εφημερίδες ξέρουμε ότι έχουν ελεγχθεί και πως εμείς μαθαίνουμε ότι κάποιοι εξουσιαστικοί εγκέφαλοι αποφάσισαν πως πρέπει να ξέρουμε!

Εν τω μεταξύ, μέχρι τότε τι γίνεται;

Έχετε συνειδητοποιήσει ότι - ακόμα και να μην συμβούν ποτέ τα όσα ανέφερα - έτσι όπως έχει καταντήσει η κοινωνία μας, ιδίως στα αστικά κέντρα, χρειάζεται καθημερινά να δίνουμε έναν αγώνα επιβίωσης; Μια σημερινή πόλη είναι και ένα κέντρο συναλλασσόμενων ανθρώπων αγνώστων μεταξύ τους, που πολλοί (περισσότεροι απ όσους φαντάζεστε) δεν κάνουν τίποτ άλλο απο το να εγκληματούν και ζουν σε βάρος της ζωής και της περιουσίας των άλλων. Απειλές υπάρχουν απο παντού, όχι μόνο απο κοινούς εγκληματίες, αλλά και απο μερικούς μηχανισμούς του νόμου, της τάξεως και της επιβολής του νόμου, που μέχρι πρότεινος, πιστεύατε πως υπάρχουν γι α να σας βοηθούν.

Μέσα απο όλη αυτή την κατάσταση μαθαίνουμε όχι μόνο να επιβιώνουμε, προλαμβάνοντας τα, αλλά και να εκπαιδευόμαστε. Αυτή είναι η καλύτερη νοητική και συναισθηματική προετοιμασία!

Απο εκει και πέρα, πρέπει να ετοιμάσουμε το δικό μας πλάνο επιβίωσης σε περίπτωση κατάρευσης, όποια κι αν είναι αυτή και όπου μας βρει. Να ορίσουμε με σαφήνεια τις διαδικασίες και το σχέδιο δράσης. Να φτιάξουμε και να έχουμε όλο τον απαραίτητο υλικό εξοπλισμό και ότι άλλο χρειαστούμε, προκειμένου να επιβιώσουμε.

Μαθαίνουμε πως να σχεδιάζουμε ένα πλάνο δράσης, τι προμήθειες πρέπει να έχουμε και που να τις έχουμε, παρακολουθούμε μαθήμτα πρώτων βοηθειών και μάλιστα και πιο προχωρημένα "Combat Medical First Aid", εκπαιδευόμαστε σε πολεμικές τέχνες, μέ έμφαση στην ένοπλη αυτοάμυνα και την μάχη επιβίωσης κ.α. Προσπαθούμε, όσους είναι πρόθυμοι να ακούσουν, χωρίς να μας παρεξηγήσουν και χωρίς να είμαστε πιεστικοί, να μιλήσουμε και να οργανώσουμε κοινά σχέδια δράσης με συγγενείς και φίλους, καταστρώνοντας συγκεκριμένες οδηγίες και διαδικασίες.

Κλείνω το κεφάλαιο της επιβίωσης με ένα ρητό του Ν. Καζαντζάκη

"Ν’ αγαπάς την ευθύνη
να λες εγώ, εγώ μονάχος μου
θα σώσω τον κόσμο.
Αν χαθεί, εγώ θα φταίω"

Επίλογος - Εντελέχεια

 Εν+τέλος+έχω

 Ο ορισμός της «εντελέχειας» και η γεωμετρική ακρίβεια της Ελληνικής Γλώσσης.

Την «εντελέχεια» την δημιούργησε ο Αριστοτέλης και την χρησιμοποιεί 30 φορές στο έργο του «Φυσική ακρόασις» και 39 φορές στο έργο του «Μετά τα Φυσικά» Επίσης ο Σέξτος ο Εμπειρικός την χρησιμοποιεί 5 φορές στο βιβλίο του «Προς Λογικούς».

• Ένας κορμός δένδρου για να γίνει τραπέζι, χρειάζεται την επενέργεια κάποιου τεχνίτη. Αυτός και μόνον αυτός θα μετεξελίξει τον κορμό από την εν δυνάμει ουσία του τραπεζιού στην εν ενεργεία ουσία του τραπεζίου.

• Ένας σπόρος σιταριού όταν πέσει στο χώμα, μετεξελίσσεται από την εν δυνάμει κατάσταση του στάχυος στην εν ενεργεία κατάσταση του στάχυος αφ' εαυτού του και χωρίς την μεσολάβηση κανενός τεχνίτη.

• Η δυνατότης, λοιπόν, ενός όντος να μετεξελίσσεται αφ' εαυτού από την εν δυνάμει κατάσταση στην εν ενεργεία κατάσταση, αποτελεί την λεγόμενη «εντελέχεια».

"Επιβίωση είναι η τέχνη του να μπορείς να αλλάξεις τον εαυτό σου και να γίνεις αυτό το οποίο είσαι προορισμένος να γίνεις!"

- Νεκτάριος Λυκιαρδόπουλος - 

ΑΝΑΠΟΔΑ